پاسخ سطوح استراحتی crp و il-6 پلاسمایی به یک وهله فعالیت صبحگاهی و عصرگاهی در زنان جوان سالم

چکیده تحقیق پاسخ سطوح استراحتی crp و il-6 پلاسمایی به یک وهله فعالیت صبحگاهی و عصرگاهی در زنان جوان سالم به وسیله ی : زهره دادی خلیران چکیده مقدمه: پروتئین واکنشی c و اینترلوکین6 دو شاخص التهابی هستند و افزایش سطوح پلاسمایی آنها مهم ترین عوامل پیشگوی خطر بیماری قلبی -عروقی به شمار می روند. سطوح پلاسماییcrp و il-6 تحت تاثیر عوامل مختلف مانند چاقی، دیابت و بیماری های قلبی- عروقی قرار می گیرد. برخی مطالعات پاسخ سطوح crp و il-6 پلاسما را به شدت های متفاوت تمرین نشان داده اند، اما اثر زمان فعالیت بر این متغیرها نامشخص است، بنابراین هدف مطالعه حاضر بررسی تاثیر انجام فعالیت حاد در اوقات متفاوت شبانه روز (صبح و عصر) بر سطوح پلاسماییcrp و il-6 بود. مواد و روش ها: 44 دانشجوی دختر تربیت بدنی (میانگین سن 24/1±59/21 سال، نمایه ی توده بدنی 74/2±11/21 کیلوگرم بر متر مربع) به صورت تصادفی به دو گروه تجربی و دو گروه شاهد تقسیم شدند. گروه های تجربی آزمون بیشینه بروس روی تردمیل را متعاقب 12 ساعت ناشتایی در ساعت 8 صبح و 6 بعد از ظهر انجام دادند. نمونه خون قبل و بلافاصله بعد از تمرین از ورید بازویی آزمودنی ها جمع آوری شد. داده ها با استفاده از آزمون آنالیز واریانس دوسویه با سطح معنی داری 05/0?p تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: نتایج آنالیز واریانس دوسویه نشان داد، انجام فعالیت بدنی عصرگاهی، کاهش معنی داری در سطح crp ایجاد نمود (008/0=p) و از سوی دیگر کاهش معنی داری در سطحil-6 پس از انجام فعالیت در دو نوبت صبح وعصر مشاهده شد (05/0 ?p). همپنین ارتباطی بین تغییرات سطوح crp و il-6 پلاسما در دو نوبت صبح و عصر دیده نشد. بحث و نتیجه گیری: به نظر می رسد انجام تمرین به خصوص تمرینات شدید در وهله عصر کم خطرتر بوده و ایمنی بیشتری فراهم می کند. واژه های کلیدی: فعالیت بدنی صبحگاهی، فعالیت بدنی عصرگاهی، آزمون بیشینه بروس